Passie en perfectie

Passie en perfectie

Mijn stelling is dat het merendeel van IT-ers het vakgebied inrollen in plaats van er echt voor kiezen. Hetzelfde gedt ook voor consultants. In mijn dagelijkse werk heb ik te maken met veel klanten waar veel IT-ers werken, interne IT-ers of ingehuurde consultants. Hoewel ik tot de laatste categorie behoor, vind ik me niet echt een (harde) IT-consultant maar meer een adviseur die zich meer dan gemiddeld met de IT bezighoudt. Ik begeef ik me tussen besturing / business / IT oftewel de trias ordinatio (trias societas zou ook kunnen).

Het valt me steeds meer op dat we in ons dagelijks leven passie (, professionalisme en perfectie) verliezen, en alles meer en meer moet worden beredeneerd, gecalculeerd, en gepositioneerd. Tel hier de verschillende crises bij op en we komen in een spagaat terecht. Zakelijk gezien hebben we een 9-5 mentaliteit; niks afmaken, morgen is er ook weer een dag. Privé connecten we in een online wereld met jan-en-alleman, lezen ons een slag in de rondte via allerlei (micro)blogs en komen er achter dat we te weinig tijd hebben om serieus te reageren, laat staan inhoudelijk zinnige stukken te produceren. De productieve maatschappij (‘van binnenuit’) verwordt tot een reactieve (‘van buitenaf’). Ahum, hier dus even niet stoppen… 😀

Voorbeeld 1: heb als selling consultant een salesverslag geschreven en email dit rond naar een aantal relevante personen. Vraag in de email netjes wat men er van vindt. Binnen 2 weken reageert er niemand op het stuk dat ik denk toch inhoudelijk serieus is en me een paar uur heeft gekost. Ik denk dat een ieder drie kansen/perspectieven heeft. Ofwel je reageert voornamelijk gepassioneerd (gaaf, moeten we doen, uniek), ofwel professioneel (sterk stuk, past wel/niet in de strategie) ofwel vanuit de perfectie (goede stap, zou je ook nog, of laten we nu…). Het beste is een reactie in balans. Door niet te reageren, zelfs niet indirect, klassificeer je zo’n bijdrage tot pulp.

Voorbeeld 2: in een complex, moeizaam, maar ook spannend traject moet vrijdagmiddag een omgeving worden opgeleverd bij de klant. De maandagochtend er op gaan gebruikers in deze omgeving een acceptatietest uitvoeren. Om stipt 4PM CET communiceren de (interne!) beheerders: het is weekend, maandag is er weer een dag. Kortom, geen gevoel voor de situatie en zeker geen servicegerichtheid daan de gebruikersorganisatie(s). IT zonder passie, professioneel kan ik het ook niet noemen en perfectie? ‘t is maar hoe je het bekijkt. Perfect om 4PM CET gestopt. Right.

Voorbeeld 3: in een organisatie heb ik een kennisplatform opgezet (uiteraard een wiki). Puur bedoel om professionals virtueel (en hopelijk ook fysiek) meer bij elkaar te brengen en ze in staat te stellen om allerlei zaken transparant te maken, meer te delen en beter samen te laten brengen. In plaats van er inhoudelijk mee aan de slag te gaan (uiteindelijk is 1/3 helemaal om; 1/3 een beetje volger en 1/3 zie je niet) wordt er alleen maar gezeurd over hoe moeilijk iets is, veel tijd kost, andere tools/instrumenten zijn beter, etc. Blij zijn dat er iemand iets voor je geregeld heeft zo dat je gepassioneerd kunt vertellen wat je doet, wilt, deelt en andere professionals heel eenvoudig kunt vinden, mee kunt communiceren, samenwerken, is er niet bij. Toegegeven, vanuit een individuele professional beschouwd is het geheel zelden perfect. Maar alleen maar zeuren in plaats van passie, professionalisme en perfectie in samenhang te beschouwen, nee dat wil er bij mij niet in. Helemaal in een IT-organisatie (onderdeel) zou je toch willen uitzoeken wat je kunt, hoe het werkt en er direct gebruik van maken.

Voorgaande betoog: hoe krijgen we passie, professionalisme en perfectie terug op de werkvloer, heeft uiteraard niet alleen te maken met IT of consultancy, houd mij al jaren bezig. Een van de mooiste manieren om passie, professionalisme en perfectie in samenhang te zien is theater, dans, neem bijvoorbeeld de tango (foto). Zodra de drie in harmonie zij, schittered, zodra er iets ontbreekt, ziet het er niet meer uit. Je moet gepakt worden, anders werkt het niet. Je moet werken anders wordt het niets. En je moet weten tot hoe ver je kunt gaan.. Maar je weet zeker, wanneer je alleen in 9-5 termen denkt dat je er niet zult komen. Om tot grote hoogten te stijgen, moet je af en toe heel diep gaan. Heel diep, heel lang….

Copyright

– Titelfoto: http://www.flickr.com/photos/michalo/ / CC BY-SA 2.0
– Sales: http://www.flickr.com/photos/brf/ / CC BY-NC 2.0
– Commuters: http://www.flickr.com/photos/fredarmitage/ / CC BY-NC-ND 2.0
– Smash PC: http://www.flickr.com/photos/mr_mo-fo/ / CC BY-NC-ND 2.0

About the Author

Martin Misseyer (1964) is als CIO werkzaam bij Ordina. Zie de pagina 'Over Martin ...' Alle onderwerpen en commentaren van zijn hand zijn op persoonlijke titel gemaakt.